در حال حاضر رايانش ابري به دليل كاهش هزينه ها، انعطاف پذيري و قابليت توسعه بالا يكي از جذابترين فناوري هاي روز دنيا محسوب مي شود، در حال حاضر حفاظت از كاركرد ابر در اينترنت يك چالش بزرگ محسوب مي شود، در اين ميان امنيت اطلاعات و حفظ حريم خصوصي كابران در فضاي ابر بسيار ضروري و بحراني است. هدف از اين تحقق معرفي مجازي سازي به عنوان يكي از موثرترين راهكارهاي افزايش امنيت در رايانش ابري است. در اين فناوري از سيستم عامل، ميان افزار يا نرم افزار واسط و برنامه كاربردي يك كپي عيني گرفته مي شود و به صورت پيش ساخته خدمات شبكه در يك رايانه فيزيكي يا بخشي از يك سرويس دهنده قرار داده مي شود. به كمك اين فناوري ميتوان امنيت محاسبات ابري را با حفظ يكپارچگي ماشين هاي مجازي مهمان و زير ساخت اجزاي ابر را افزايش داد. مهمترين قابليت مجازي سازي، اختصاص خودكار منابع در زمان و مكان مورد نياز به كاربران است. مجازي سازي به ارائه كنندگان ابر امكان مي دهد تا انواع مختلف سيستم عامل هايي را كه كاربران ابر نياز دارند را اجرا كنند و امكان اجراي همروند سيستم عامل و ساير برنامه هاي كاربردي را روي يك ماشين فيزيكي مي دهد.
كلمات كليدي
رايانش ابري، امنيت در رايانش ابري، مجازي سازي، برون سپاري محاسباتي CLOUD COMPUTING VIRTUALIZATION, CLOUD SECURITY, COMPUTATION OUTSOURCING,SECURITY
1. مقدمه
با گسترش روزافزون رايانه و همچنين وابستگي بشر به دنياي ديجيتال ، محققان همواره به دنبال راهي به منظور سرعت بخشيدن و ارتقاي خدمات به مشتريان خود بوده اند كه امروزه پردازش ابري اين امر را محقق مي كند {2} . پردازش ابري يك پديده ي نوظهور در علم رايانه است و دليل اين نامگذاري آن است كه داده ها و برنامه ها در ميان ابري از سرويس دهنده هاي وب قرار گرفته اند. بطور ساده ، پردازش ابري يعني استفاده اشتراكي از برنامه ها و منابع در محيط شبكه ، بدون اين كه مالكيت و مديريت منابع شبكه و برنامه ها براي ما مهم باشد{3} . در حال حاضر تعريف استانداردي از رايانش ابري ارائه نشده است اما با اين حال تعريفي كه بيشتر محققان روي آن اتفاق نظر دارند بهاين صورت است:
رايانش ابري مدلي است براي دسترسي آسان به مجموعه اي از منابع رايانشي، اين منابع ( همچون شبكه ها، سرويس دهنده ها، فضاي ذخيره سازي، برنامه هاي كاربردي و سرويس ها) قابل تغيير و پيكر بندي هستند. در رايانش ابري، مديريت منابع و دخالت مستقيم تامين كننده به حداقل مي رسد و سرويس ها به سرعت فراهم يا آزاد مي شوند {3} .
همواره يك ابر يارانه اي در دو قسمت پيكربندي مي شود.بخش انتهايي و بخش ابتدايي.بخش ابتدايي همان همان قسمتي است كه كاربران مشاهده مي كنند و در واقه اطلاعت و شكل ظاهري نرم افزار است، و بخش انتهايي همان "ابر" رايانه اي است كه پردازش ها را در بر مي گيرد و در واقع ميتوان گفت نرم افزاري كه براي ارتباط با بخش نصب شبكه انتهايي مورد استفاده قرار مي گيرد نيز جزء بخش ابتدايي است{17} .
برخي از ويژيگي هاي رايانش ابري برگرفته از مدلهاي رايانشي ديگر ( همچون رايانش شبكه اي، رايانش خودمختار، مدل مشتري/ سرويس دهنده، رايانش همگاني، رايانش توزيع شده ، نظير به نظير ) است، اما متفاوت از آن ها است.
پردازش شبكه اي ، تركيبي از پردازش موازي و پردازش تركيب شده كه در آن يك ابر رايانه مجازي و تعدادي رايانه شبكه شده به صورت هماهنگ يك پردازش بزرگ را انجام مي دهند.
پردازش همگاني ، مجموعه اي از منابع محاسباتي است و در واقع محاسبه و ذخيره سازي داده ها در مقياس عمومي و به صورت خدمات اندازه گيري انجام مي شود.
در پردازش خودمختار نيز رايانه ها قابليت خودگردان دارند.بنابراين همانطور كه در بالا هم گفته شد واضح است كه رايانش ابري متفاوت از اين رايانش هاي ذكر شده است{12} .
موضوع مهمي كه اخيراً در پردازش ابري مورد توجه قرار گرفته است ، "امنيت" است، اما با اين حال هنوز هم امنيت در پردازش ابري يك چالش بزرگ محسوب مي شود. از سوي ديگر براي برقراري و تامين امنيت بايستي به بررسي و تشخيص تهديدات احتمالي و محافظت از فرآيند هاي امنيتي و پلتفرم هاي ميزبان پرداخت{4}.
در حال حاضر يكي از مفيدترين راهكارهاي حفظ امنيت در رايانش ابري، "مجازي سازي" است.مجازي سازي مي تواند به عنوان يكي از مولفه هاي امنيتي مورد استفاده قرار گيرد، به عنوان مثال ماشين هاي مجازي كه در اينترنت قرار دارند، در معرض بسياري از فعل و انفعالاتي قرار دارند كه فناوري مجازي سازي ميتواند به فيلتر كردن آنه بپردازد.
به طور خلاصه ميتوان گفت هدف از محاسبات مجازي ، بهبود استفاده از منابع به وسيله يك پلتفرم واحد، براي كاربران است{23} ، به بيان ديگر، مجازي سازي نظارت بر ماشين مجازي و همچنين امكان مديريت سرويس دهنده ها و خوشه هاي پيجيده را آسانتر مي كند{4} . در فناوري مجازي سازي ، از سيستم عامل ، ميان افزار ( يا نرم افزار واسط) و برنامه كاربردي يك كپي عيني گرفته مي شود و به صورت پيش ساخته در يك رايانه فيزيكي يا بخشي از يك سرويس دهنده قرار داده مي شود، اين كپي برداري به كاربران امكان مي دهد تا بتوانند بيش از يك بار از يك مجوز استفاده كنند و امكانات و منابع رايانش ابري در اختيار بگيرند{17} .
در اين مقاله ابتدا به بررسي اجمالي رايانش ابري و راه هاي ايجاد امنيت پرداخته مي شود، در بخش 3 به تهيه پس زمينه اي از اطلاعات پسيو شبكه مورد نياز براي درك بهتر نياز به امنيت در رايانش ابري پرداخته مي شود، بيش از آنكه به جزئيات مجازي سازي پرداخته مي شود، در بخشهاي 4،5 و 6 به كليات بحث امنيت در رايانش ابري و برون سپاري پرداخته مي شود، نهايتاً در بخش 9 نيز به نتيجه گيري اين تحقيق پرداخته خواهد شد.
2. رايانش ابري
مفاهيم اساسي رايانش ابري در سال 0960 ميلادي توسط"جان مك كارتي" از بنيان گذاران هوش مصنوعي ارائه شد{12} اما در آن زمان با استقبال چنداني مواجه نشد.
رايانش ابري نوعي فناوري است كه با استفاده از اينترنت و سرويس دهنده (هاي) مركزي، از داده ها و برنامه هاي نگهداري مي كند و به مصرف كنندگان اجازه مي دهد تا بدون آنكه هيچ يك از برنامه هاي كاربردي مورد نياز خود را نصب يا آنها را خريداري كنند، از آنها استفاده كنند.
پرواضح است كه هر ايده يا روش جديد، داراي مزايا و معايبي است، از جمله مزاياي رايانش ابري ميتوان به عدم محدوديت مكاني و زماني، اشتراك گذاري ساده منابع و همچنين كاهش هزينه هاي سرمايه اي و عملياتي (مهمترين مزيت) اشاره كرد{5} ، چرا كه در واقع رايانش ابري به صورت پويا منابع مقياس پذيري را به عنوان سرويس بر روي اينترنت ارائه مي دهد. از معايب رايانش ابري نيز ميتوان به امنيت پايين، عدم حفظ حريم خصوصي، دسترسي محدود به سرويس دهنده، هزينه هاي بالاي باند، مشكلات مربوط به تغيير سرويس دهنده و آسيب پذيري در شرايط بحران اقتصادي اشاره كرد{18}.
3. امنيت ابرها
هرچند امروزه گره هاي ابر بسيار مورد توجه مردم قرار گرفته اند اما با اين حال يكي از چالش هاي عمده اي كه رايانش ابري با آن روبرو است، چگونگي حفاظت از داده ها و برقراري امنيت فرآيندهاي كاربران است، امنيتي كه در محيط ابر فراهم مي شود، براي سازمان ها و افراد بسيار بسيار حائز اهميت است، چرا كه برخي سازمان ها انتقال برنامه هاي كاربردي مهم و داده هاي حساس خود را به يك محيط ابر عمومي ، يك ريسك بزرگ تلقي مي كنند، بنابراين براي كاهش اين نگراني ها ، يك ارائه دهنده ابر بايد اين اطمينان را ايجاد كند كه مشتريان مي توانند امنيت و كنترل حريم خصوصي خود را روي برنامه هاي كاربردي حفظ كنند ، پس ارائه دهندگان ابر براي متقاعد كردن مشتريان خود در مورد مسائل امنيتي بايستي اقداماتي را انجام دهند، از جمله مي توان به " موافقت نامه سطح سرويس اشاره نمود. اين موافقت نامه سندي است كه ارتباط بين ارائه دهنده و دريافت كننده را مشخص مي كند و در حقيقت يك توافق حقوقي بين ارائه دهنده سرويس و مشتري است.{18}
مواردي كه در خصوص جلب رضايت و اطمينان مشتري در موافقت نامه مطرح مي شود، به شرح زير مي باشد{18}
- شناسايي و تعريف نياز هاي مشتري
- ساده سازي مسائل پيچيده
- كاهش زمينه هاي تعارض بين كاربران
- تشويق به گفت و گو در مورد برخوردها و اختلافات
- حذف انتظارات غير واقعي
- ارائه جارجوبي براي درك راحتر
شكل 1- لايه هاي موجود در رايانش ابري
همانطور كه در جدول 1 نشان داده شده است، براي پياده سازي مجازي سازي، رويه و كنترل رايانش ابري، اهميت"امنيت" در حوزه هاي ريسك پذير و بحراني، برابر 7.91 درصد است.در {24} نشان داده شده است كه محيط مجازي ابرها به اندازه كافي ايمن و قابل اعتماد هستند. اگرچه ريسك هاي ديگر اين محيط نيز اهميت دارند ولي در اين تحقيق ابتدا روي ريسكهاي امنيتي تمركز مي شود.
در رايانش ابري، ابرها همگي از يك نوع نيستند ، بلكه ابرها به انواع مختلفي تقسيم شده اند. بر اساس اينكه ابرها از چه نوعي هستند، در سرويس دهي پشتيباني شبكه با هم متفاوتند، 3 سرويس برجسته اي كه در يارانش ابري استفاده مي شود به شرح زير مي باشد كه در شكل 1 نيز تصوير شده است:
- زير ساخت- به عنوان يك سرويس (LASS)
- پلتفرم- به عنوان يك سرويس(paas)
- نرم افزار- به عنوان يك سرويس(SaaS)
جدول 1 – حوزه هاي ريسك پذير و بحراني در مجازي سازي و رايانش ابري{24}
| حوزه ريسك پذير | درصد بحراني بودن (%) | درصد اهميت (%) | درصد عدم (%) |
| امنيت | 91.7 | 8.3 | 0 |
| مديريت عمليات ها | 41.7 | 58.3 | 0 |
| مديريت تغييرات | 41.7 | 50 | 8.3 |
| حوادث و سوانح | 66.7 | 33.3 | 0 |
| مديريت سطح سرويس | 41.7 | 41.7 | 16.7 |
| مديريت واسط | 8.3 | 50 | 41.7 |
| آيين نامه و قوانين | 33.3 | 41.7 | 25 |
1-3 زير ساخت امن- به عنوان يك سرويس
اين مدل به كاربران اجازه مي دهد كه پتانسيل محاسباتي، فضاي ذخيره سازي، اجزاي شبكه و ساير منابع را در يك محيط مجازي اجازه كرده و از آنها استفاده كنند.مديريت و يا كنترل زيرساخت هاي ابر به عهده كاربر نمي باشد اما كاربر روي فعاليت هاي سيستم عامل؛ عمليات ذخيره سازي، برنامه هاي كاربردي منتشر شده و برخي اجزاي شبكه كنترل دارد. Amazon s Elastic compute cloud يا به اختصار EC2 مثال خوبي از Iaas است.
EC2 سرويس هايي را در وب فراهم مي كند كه اندازه گيري مجدد در محاسبه ابر را فراهم مي كند، اين قابليت به توسعه دهندگان اين امكان را مي دهد كه محاسبات را به صورت ساده تر انجام دهند.يكي از مهمترين ويژگي هاي EC2 اين است كه زمان مورد نياز براي بوت شدن سرويس دهنده هاي جديد را بسار كاهش ميدهد، در واقع دليل اين كاهش در اين است كه وقتي شما محاسباتتان نياز به تغييرات زياد دارد، آمازون الاستيك اين امكان را به شما ميدهد تا ظرفيت خود را به اندازه مورد نياز بالا و پايين بياوريد{22}.
2-3 پلتفرم هاي نرم افزاري- به عنوان يك سرويس
پلتفرم هاي نرم افزاري در بالاي لايه زير ساخت امن، براي يكپارچه سازي سيستم ها و پشتيباني از ميان افزارهاي مجازي سازي ساخته شده است. چنين پلتفرم هايي به كاربران اجازه بكارگيري برنامه هاي كاربردي نرم افزاري كه ساخت خود كاربر است را، بر روي زيرساخت هاي ابر با استفاده از زبان هاي برنامه نويسي پشتيباني شده توسط ارائه دهنده و ابزارهاي نرم افزاري مثل جاوا ، PYTHON و يا NET را مي دهند. نكته حائز اهميت اين است كه كاربر زيرساخت هاي ابر را مديريت نمي كند{16}.
3-3 نرم افزار- به عنوان سرويس
اين سرويس از يك نرم افزار كاربردي كامل ، براي خدمت به هزاران مشتري ابر استفاده مي كند، لازم به ذكر است هيچ يك از اين مشتريان هيچگونه هزينه اي چشم گيري در استفاده از سرويس دهنده ها و يا گرفتن مجوز براي استفاده از نرم افزار را نمي پردازند.از جمله وظايفي كه اين سطح بر عهده دارد ميتوان به حفظ امنيت تراكنش ها و رعايت حق كپي رايت براي محافظت از حقوق معنوي مالك داده اشاره كرد.لازم به ذكر است براي حفظ مالكيت داده ها و حريم خصوصي كاربر روشهايي همچون رمزنگاري و رنگ آميزي داده ها پيشنهاد شده است{16}. اغلب ارايه دهندگان سرويس هاي پردازش ابري،سرويس هايي را ارائه ميدهند كه در چند لايه ي معماري سيستم رده بندي شوند{12} ، اما بنا بر توضيحات بالا متوجه مي شويم كه هر لايه وظيفه خاصي را برعهده دارد، اما نكته بسيار مهم اين است كه همه آنها ميتوانند به صورت يك سرويس واحد كار كنند و يا حتي از يك يا چند سرويس دهنده استفاده كنند{7} .
4. امنيت در برون سپاري محاسباتي
يكي ديگر از خدمات اساسي و فعال كه در الگوريتم رايانش ابري وجود دارد محاسبات برون سپاري است. با برون سپاري كار ها در رايانش ابري ، قدرت محاسباتي كاربران، ديگر به منابع و دستگاه ها محدود نمي شود، بلكه آن ها ميتوانند به معناي واقعي از منابع نامحدود محاسباتي ابر بدون آنكه هيچ هزينه هنگفته اي را متحمل شده باشند استفاده كنند.بهرحال اين مساله ميتواند خطرات امنيتي زيادي را براي اطلاعات و همچنين محاسبات داشته باشد ،البته كاربران اين خطر را زماني بيبيشتر احساس ميكنند كه داده هاي شان شامل اطلاعات حساس از جمله سوابق مالي يك كار،داده هاي يك تحقيق خصوصي و غيره باشد.{8} .
يك مساله اي كه در محاسبات برون سپاري شده براي كاربران قابل تامل است اين است كه كاربران از نحوه عملكرد ابر آگاه نيستند و جزييات عمليات براي آنها شفاف نيست بنابراين ممكن است كاربران به سختي به رايانش ابري اعتماد كنند پس در نتيجه ما نياز به يك مكانيزم در برون سپاري داريم كه از اطلاعات ما محافظت كند و به ما اطنيناني در خصوص صحت اطلاعات برگرئانده شده بدهد اين مساله دشوار است اما راه حلي كه ارائه شده است بايد داراي خصوصيات زير باشند اولا بايد در شرايطي كه محاسبات پيچيده است راه حلي كه ارائه مي شود عملاً امكان پذير باشد ثانياً بايد مسائل امنيتي شبكه هاي وايرلس را بدون محدود كردن پيش فرض هاي سيستم رايانش ابري تضمين كرد.اين بدين معني است كه بايد تعادل مناسبي بين تضمين هاي امنيتي و عملكرد وجود داشته باشد {8} رايانش ابري در مورد مسائل امنيتي شش مورد را بررسي مي كند{18} كه در جدول 2 شده اند.
5. امنيت در محاسبات ابري
يكي از مسائل كليدي كه ممكن است در پردازش ابري (شكل 2) به وجود بيايد از دست دادن كنترل است.به عنوان مثال كاربر خدمات (SU ) نمي داند كه دقيقاً اطلاعات او در كجاي ابر ذخيره و پردازش مي شود چرا كه داده ها از طريق اينترنت ميتوانند به راحتي از مرز هاي بين المللي عبور كند در نتيجه مي تواند به سيستم هايي كه US نمي تواند به طور مستقيم آنها را كنترل كند مهاجرت كنند بنابراين اين مساله ميتواند منجر به تهديد هاي امنيتي بيشتري شود. از سوي ديگر نتيجه اي كه از اين مساله ميتوان گرفت اين است كه گره هاي ابر، نسبت به حملات اينترنتي آسيب پذيرند چرا كه در واقع ابر يك اينترنت است و بطور كاملتر، ما تنها از طريق اينترنت است كه مي توانيم به ابر دسترسي پيدا كنيم.
جدول 2- آيتم هاي امنيتي در رايانش ابري
| آيتم امنيتي | شرح |
| دسترسي كاربر ممتاز | با توجه به نوع كاربر، مسائل مربوط به مالكيت داده ها را شامل مي شود. |
| رعايت مقررات | كاربران به انتخاب خود مي تواند يكي از ارائه دهندگاني را كه سطوح امنيت شان قبلا مورد بررسي قرار گرفته است را انتخاب كنند |
| مكان داده | بستگي به نوع موافقت نامه دارد، برخي از كاربران ممكن است هيچگاه ندانند كه كدام كشور و با چه صلاحيتي داده هاي آنها را ذخيره كرده است |
| تجزيه داده | ممكن است اطلاعات رمزنگاري شده چندين شركت در يك فضا ذخيره شود، بنابراين بايد مكانيزمي توسط ارائه دهندگان در نظر گرفته شود كه بتواند اين داده ها را جداسازي كند |
| بازيابي | هر ارائه دهنده براي حفاظت از داده هاي كاربر، بايد يك پروتكل بازيابي داشت باشد |
| پشتيباني تحقيقي | اگر يك كاربر، فعاليت خطايي را از سوي ارائه دهنده تشخيص دهد، ممكن است راه هاي قانوني زيادي براي انجام بازرسي وجود نداشته باشد |
شكل 2- لايه هاي ابر و سيستم حفاظت ابر
6. چرا مجازي سازي؟
همانطور كه گفتيم مجازي سازي يكي از عناصر بسيار مهم در پردازش ابري محسوب مي شود. به كمك اين فناوري از سيستم عامل، ميان افزار و يا نرم افزار واسط و برنامه كاربردي يك كپي عيني گرفته مي شود و به صورت پيش ساخته در يك رايانه فيزيكي يا بخشي از يك سرويس دهنده قرار داده مي شود. فناوري مجازي سازي به كمك سازمان فناوري اطلاعات به بهينه سازي عملكرد برنامه ها مي پردازد كه اين روش شيوه اي به صرفه اي براي خريداران و مشتريان است. مجازي سازي واژه اي است كه اشاره به انتزاع از منابع كامپيوتر دارد و در واقع مي توان گفت هدف محيط محاسبات مجازي، بهبود استفاده از منابع به وسيله پلتفرم واحد براي كاربران است.
اروزه بيشتر توجهات در مجازي سازي حول سرويس دهنده ه هاي مجازي مي باشد چرا كه سرويس دهدنده هاي مجازي باعث ميزان قابل توجهي صرفه جويي مي شود. كلمه VM به رايانه نرم افزار اشاره دارد كه شبيه به يك رايانه فيزيكي است و وظيفه آن را مي توان سيستم عامل و برنامه هاي كاربردي بيان كرد. سيستم عاملي كه روي ماشين مجازي (VM) قرار گرفته است را سيستم عامل مهمان مي نامند و همچنين يك لايه اي وجود دارد كه مانيتور VM يا مدير (VMM) ناميده شده است كه وظيفه آن كنترل زير سيستم هاي مجازي ديگر است.
شكل 3- سيستم عامل مبتني بر مجازي سازي
7. تأمين امنيت به وسيله مجازي سازي
امروزه مجازي سازي يكي از راه حل هايي است كه براي تأمين امنيت در پردازش ابري به كار گرفته مي شود . پذيرش و انتشار پردازش توسط مسائل امنيتي تهديد مي شود . بنابراين اين باعث مي شود هم ارائه دندگان ابر هم كاربران ابر تحت تأثير اين مسأله قرار بگيرند. يكي از روشهاي مجازي سازي براي تأمين محاسبات ابري، حفظ يكپارچگي ماشين هاي مجازي مهمان و يزرساخت است. اين بدين معني است كه يك سيستم حفاظتي ابر پيشرفته با هدف تضمين امنيتي مضاعف براي منابع ابر پيشنهاد شده است. ACPS را مي توان بر چندين راه حل ابري و در حالي كه هنوز به طور كامل براي ماشين هاي مجازي و كاربران ابر نارمئي است مستقر كرد كه اين مسأله مي تواند به طور مأثر بر يكپارچگي مهمان و اجزاي زيرساخت نظارت كند. ACPS مي تواند به نقض هاي امنيتي محلي واكنش نشان دهد و همچنين لايه هاي مديريتي بالاتر را از چندين رويدادهايي مطلع سازد.
8. نتيجه گيري
مجازي سازي كه يكي از اركان اصلي رايانش ابري است كه به عنوان يكي از راه حل هاي در نظر گرفته شده براي تضمين امنيت، داده هاي موجود در رايانش ابري به كار گرفته شده است . در حال حاضر حفاظت از كاركرد ابر در اينترنت يك چالش بزرگ محسوب مي شود يكي از راه حل هايي كه براي امنيت داده ها در رايانش ابري به كار گرفته مي شود مجازي سازي است به كمك اين فناوري مي توان امنيت محاسبات ابري را با حفاظت يكپارچگي ماشين هاي مجازي مهمان و زيرساخت اجزاري ابر را افزايش داد. اين معماري باعث شده است امنيتي مضاعف براي منابع ابر ايجاد شود.در اكثر معماري هاي موجود از مجازي سازي به نحوي استفاده كرده اند چرا كه ارائه دهندگان ابر نيازمند آن هستند كه داده هاي شخصي را كه سازمان ها و كاربران با آنها محول كرده اند را از نظر حريم خصوصي ميكروتيك حفاظت كنند. در ابر عمومي لازم است كه مصرف كنندگان و شهروندان از اين امر اطمينان حاصل كنند كه امنيت و حريم خصوصي آنها به خطر نمي افتاد بنابراين ارائه دهندگان ابر براي متقاعد كردن مشتريان خود در مورد مسائل امنيتي ، مي توانند موافقت نامه سطح سرويس خود را نشان دهند.در اين تحقيق به بررسي يكي از مهمترين اابزارهاييي كه هم اكنون براي بهبود امنيت سيستم عامل به كار گرفته شده است پرداخته شد. راهكار مجازي سازي تقريبا در تمامي سيستم هاي رايانش ابري از اجزاي اصلي محسوب مي شود. چرا كه مهمترين قابليت مجازي سازي اختصاص خودكار نابع در زمان و مكان مورد نياز به كاربران است . مجازي سازي به ارائه كنندگان ابر امكان مي دهد تا انعواع مختلف سيستم عامل هاايي را كه كاربران ابر نياز دارند را اجرا كنند و امكان اجراي همروند روي يك ماشين را به سيستم عامل و ساير برنامه هاي كاربردي موجود در ابر مي دهد.
- دوشنبه ۱۷ اردیبهشت ۹۷ ۱۵:۲۳
- ۸۴ بازديد
- ۰ نظر